ملالۍ

د تېر اګست له میاشتې راهیسې طالبانو د ښځو پر تعلیم، کار او سفر محدودیتونه وضع کړي دي، په داسې حال کې چې په عامه ځایونو کې یې د مخ پټولو فرمان هم صادر کړی دی. د افغانستان په ډیرو برخو کې د نجونو د منځنیو ښوونځیو د بیا نه پرانستلو په اړه د طالبانو لیوالتیا په هیواد کې دننه او بهر د پراخو غندنې لامل شوې، چې افغان تنکي نجونې له ۲۵۰ ورځو راهیسې له ټولګیو څخه بهر وې.

کارپوهان وايي چې په افغانستان کې کړکېچ "بې ساري کچې" ته رسېدلی دی. د تېر سپټمبر په میاشت کې د ملګرو ملتونو پراختیايي پروګرام اټکل وکړ چې د ۲۰۲۲ کال تر نیمايي پورې به ۹۷ سلنه افغانان په بې وزلۍ کې ژوند وکړي.

په هیواد کې د ورځني ژوند د ناوړه انځورونو سره سره، کمپاین کونکي او رضاکاران د وضعیت د ښه کولو لپاره هڅې کوي، د دوی په منځ کې د ښوونکو، فعالانو او رضاکارانو یوه ډله ولاړه ده چې د قلم لاره په نوم پیژندل کیږي، قلم لاره د ټولنې په کچه د پوهنې د ملاتړ شبکه ده چې په ۲۰۰۹ کال کې د کندهار ولایت د یوه فعال او ښوونکي مطیع الله ویسا له خوا جوړه شوې ده.

افغان وتنس د مدني ټولنې له فعالې ملالۍ سره چې د هغې اصلي نوم نه دی په کابل کې د قلم لارې رضاکاره او د بورډ غړې ده، خبرې وکړې، د سوداګرۍ او اداره کې ماسټر ملالۍ او د پوهنتون پخوانۍ استاذه، ملالۍ اته کاله وړاندې د قلم لارې سره یوځای شوه او په یوه نړیوال سازمان کې د خپل کار تر څنګ رضاکاره شوه.

قلم لاره د افغانستان په ټولو ۳۴ ولایتونو او ۳۱۰ ولسوالیو کې فعاله ده، د قلم لارې په وینا دې موسسې په ټول هېواد کې شاوخوا ۱۰۰ تړلي ښوونځي پرانیستي، ۳۹ کتابتونونه یې جوړ کړي او د نجونو لپاره یې د سواد زده کړې ۱۷۰۰ کورونه جوړ کړي دي، ملالۍ چې د کابل په څنډه کې د دې سازمان په کور په کور کمپاینونو کې د هغې د ګډون په اړه خبرې کوي، وايي، په هرصورت، د دوی تمرکز په ډیرو محرومو سیمو کې دی چیرې چې ښوونځي په ندرت سره شتون لري یا هیڅ شتون نلري.

موږ د کابل بېلابېلو ولسوالیو ته سفر وکړ، لکه ده سبز او خاک جبار او له هغو کورنیو سره مو ولیدل چې خپلې لوڼې یې ښوونځیو ته نه پرېږدي یا د بېلګې په توګه د هغو ښوونځیو له مسوولینو سره مو ولیدل چې ښځینه ښوونکي او کارکوونکي یې نه درلودل هغې تشریح کړه، موږ پوهاوی لوړ کړ او په ورته وخت کې مو د خلکو شکایتونه او ستونزې له اړوندو چارواکو سره شریکې کړې.

قلم لاره وايي، په ټول هېواد کې یې د نجونو لپاره د سواد زده کړې ۱۷۰۰ کورونه جوړ کړي دي.

عکس: افغان وتنس

د کمپاین یوه نوې طریقه

ملالۍ دا حقیقت مني چې د طالبانو په واک کې د ښځو داوطلبانه له محدودیتونو سره مخ شوې، د بیلګې په توګه، نورو ولایتونو ته تګ له هغه وروسته ستونزمن شو چې طالبانو اعلان وکړ چې ښځې باید د ۷۲ کیلومترو څخه زیات سفر کولو په صورت کې د نږدې نارینه خپلوانو سره وي.

په هرصورت، ملالۍ وايي چې د دې سازمان هڅې کمې شوي نه دي هغه او د هغې ملګري ښځینه کمپاینران آنلاین کار ته دوام ورکوي او په میاشت کې یو ځل په کابل کې د قلم لارې په دفتر کې ملاقات کوي، د ملالۍ په وینا د دوی شخصي غونډې، راټولیدل او کمپاینونه د طالبانو له خوا د ګډوډۍ د ویرې له امله د انلاین نوښتونو له لارې کم شوي دي، خو ملالۍ وايي کمپاین کوونکي نه دي مایوسه شوي، هغې زیاتوي زموږ کمپاینونه دوره ای نه دي دوی ثابت دي.

طالبانو واک ته له راتګ سره سم پر هغو لاريونونو او شعارونو بنديز ولګاوه چې د دوی له خوا له مخکی نه وی منل شوی، د څو تایید شویو پیښو وروسته چې طالبانو د ځینو عامه لاریونونو د ګډوډولو هڅه وکړی، افغان وتنس یو داسې رجحان ولید چې فعالینو په کور دننه او شخصي ځایونو لکه کورونو او دفترونو کې لاریونونه لیږدول، بیا یې په ټولنیزو رسنیو کې د جذب او پوهاوي لوړولو لپاره انځورونه شریک کول.

د طالبانو لخوا لګول شوي نوي محدودیتونه موږ خپلو اهدافو ته د رسیدو مخه نه نیسي، موږ د کمپاین لپاره هیڅ فرصت له لاسه نه ورکوو ملالۍ ټینګار کوي، د مثال په توګه، کله چې په کور کې، زه د خپلې کورنۍ غړي راټولوم او تختی لرم چې لیکل شوي نجونې باید بیرته ښوونځي ته راشي او په ټولنیزو رسنیو کې یې شریک کوم.

بیرته افغانستان ته ورکول

قلم لاره د افغانستان په ټولو ۳۴ ولایتونو کې فعاله ده عکس: افغان وتنس

په ټول افغانستان کې د شاوخوا ۲۴۰۰ رضاکارانو سره، قلم لاره د هیواد یو شمیر لرې پرتو سیمو ته د تګ راتګ ګرځنده ښوونځي پیل کړي، د ملالۍ لپاره د هغې کار او هغه اغیز چې د هغې کار په دې ټولنو کې رامینځته کوي افغانستان ته د هغې د بیرته ورکولو لاره ده.

هغې تشریح کړه افغانستان زما کور دی هیواد په ما پانګونه کړې او ما ته یی تعلیم راکړی دی، زه د ماسټرۍ د دورې لپاره بهر ته د افغانستان د حکومت لخوا تمویل شوی بورس ته لاړم، زه احساس کوم چې دا زما مسؤلیت دی چې د خپل هیواد لپاره کار وکړم او هغه بیرته ورکړم.

په لسگونو زره مسلکي او ماهر کارگران د طالبانو د واکمنۍ راهیسې له هیواد څخه وتلي دي او افغانستان د مغزونو د فرار سره مخ دی، د هغو مسلکي میرمنو کیسې هم رابرسیره شوي چې د وتلو توان یې نه درلود او پرځای یې پټې شوی، حتی تر دې چې خپلې سندونه وسوځوي یا د خپل کار شواهد حذف کړي.

د ملالۍ د وړتیاو سره ډیری هیلې لرونکي ځوانې میرمنې د غوره فرصتونو په لټه کې هیواد پریښی، په هرصورت، ملالۍ احساس کوي چې په افغانستان کې پاتې کیدل تر بل هر وخت ډیر مهم دي.

نوموړې وايي: موږ ځوان نسل وړتیاوې او ډالۍ لرو او افغانستان تر بل هر وخت زموږ وړتیاوو او مهارتونو ته اړتیا لري، که څه هم د ځمکې پر مخ شرایط ښه نه دي او ستونزمن دي، موږ باید د افغانستان او خلکو د خدمت لپاره له هر هغه څه څخه کار واخلو.

سرچینه: له افغان وتنس سره مرکه